Zonguldak’ın Ereğli ilçesinde yaşayan Cengiz Arslanoğlu, arkadaşlarının hediye ettiği tespihleri 19 yıldır biriktirerek koleksiyona dönüştürdü.

Kdz. Ereğli ilçesinde ikamet eden evli ve iki çocuk babası 68 yaşındaki Cengiz Arslanoğlu, 2000 yılında adliyeden emekli olunca arzuhalcilik yapmaya başladı. Açtığı yazıhanede Arslanoğlu’nu ziyarete gelen arkadaşları tespih hediye etmeye başladı. Arslanoğlu’nun ofisinde 19 yılda 500’ü aşkın tespih birikince koleksiyona dönüştü. 500 farklı tespihi duvarında sergileyen Arslanoğlu, her bir tespihin farklı bir arkadaşı tarafından hediye edildiğini ve onlara baktığında sürekli arkadaşlarını hatırladığını söyledi. Arslanoğlu, "Adliyede yıllardır çalıştım. Yaklaşık 30 yılı aşkın bir hizmetim vardı. 1982 yılında Karadeniz Ereğli’sine geldim, buranın adliyesinde çalıştım. 2000 yıllarında da emekli oldum. Başlangıcım burada hasır namazlık ile namaz kılıyordum. Daha sonra bu hassas namazlık katlanıyordu. Duvara asayım katlanmasın dedim tekrar namazımı kılarım açısından. Kendi tespihimi tekrar hasır namazlığın üzerine astım. Sonra bir arkadaşım geldi, o da benim adliyeci arkadaşlardan sevdiğim biridir. O da bir tespih getirdi. ‘al benden hatıra olsun’ dedi. Diğer arkadaş getirdi bir tane derken biraz da tespih hastalığım olduğundan dolayı arkadaşlar devamlı bu şekilde getirdiler. Her birinin tespihi var burada, hepsi hediyedir. Hepsi değerli tespihlerdir, aynı zamanda hatıradır. Bunların anısı benim için çok önemlidir, yani sen buraya milyar ver ben vermem. Her bir arkadaşımın hatırası vardır. 500-600 kadar tespih vardır, fazladır belki de. Kehribar tespihi vardır, değerlidir pahalıdır. Rus taşı vardır, Erzurum taşı vardır, hepsi bunların değerli taşlardır, değerli tespihlerdir. Bugün kehribar 100-200 liradan aşağı değil. Diyelim buradan kalktın başka bir yere gittin, orada değerli tespihler görür görmez onu hemen alıyorum. Şimdi bunun haricinde benim evimde de özel tespihler var. Alıyorum bu şekilde. Çünkü hastasıyım bu tespihlerin. Başka arkadaşların tespihleri falan olur ellerinde onları almaya çalışırım. Kesinlikle tespihlerime baktıkça o arkadaşlarımı anıyorum. ‘Bu tespihi bu getirdi, şu tespihi şu arkadaş getirdi’ derken bazen de o arkadaşım geliyor buraya, ‘Benim tespihim burada var mı? Duruyor mu?’ diye soruyor. Adama mahcup mu olacağım o zaman? Onun tespihi buradadır, hepsini hatırlıyorum. Her birisini bir arkadaş getirmiştir. Düşün benim kızımın tespihi bile burada vardır, kendisi örmüştür” dedi.

Yakın zamanda ofisini kapatıp umreye gideceğini dile getiren Arslanoğlu, koleksiyonunu ise eve götüreceğini ifade etti.