DİYARBAKIR (İHA) – Suriye’de yaşarken çeşitli nedenlerden dolayı yaklaşık 10 yıl önce Diyarbakır’ın yolunu tutan görme engelli Şirin Khalil, çizdiği resimlerle görenleri kendine hayran bırakıyor. Taş, duvar, kumaş gibi çeşitli objelerin üzerine resim çizen Khalil, çalışmalarını ilerletmek için yetkililerden yardım bekliyor.

Suriye’de yaşadığı çeşitli nedenlerden dolayı Diyarbakır’a gelen ve sol gözü hiç görmeyen sağ gözü de çok az gören 4 çocuk annesi 40 yaşındaki Şirin Khalil, tüm olumsuzluklara rağmen resim çizmekten vazgeçmedi. Suriye’de girdiği yarışmalarda çeşitli dereceler alan Khalil, yeterince destek verilmemesi nedeni ile bir süre resim çizmedi. Eğitim hayatını tamamladıktan sonra bir süre öğretmenlik yapıp evlenen Khalil, Diyarbakır’a geldikten sonra maddi sıkıntılardan dolayı arayış içine girdi. Beyaz Ay Derneği’nin açmış olduğu deri kursuna İŞKUR üzerinden başlayan Khalil, çok sevdiği resim çizme sanatına tekrardan adım attı.

Taş, duvar, kumaş üzerine resim çizebiliyor

Şirin Khalil, Suriye’de resim eğitimini tamamladığını belirterek maddi sıkıntılar yaşadığını söyledi. Khalil, “Deri çanta yapmaya el attım yavaş yavaş yaptım. Resim yapmam var, deneme yaptım deri yakarak tablo yaptım güzel çıktı. İlk defa yaptım güzel çıktı. Şimdi de çini sanatını yapıyorum. Resim yapma yeteneğim var. Taş üstüne resim yapabilirim, duvar üstüne çizebilirim, kumaş üzerine. Ne olsa yani resim yapma yeteneğim var ne şekilde de olsa ortaya çıkartabiliyorum. Küçükken gözümden sıkıntım vardı fark etmedim. Büyüyünce sordum sol gözümün iflas ettiğini öğrendim. Pes etmedim yine de hevesim resim yapma üzerine çok var. Ama artık görüyorum ki, ne kadar üstüne çalışıyorsam görmem azalıyor. Yaş ilerledikçe görmem de azalıyor. Ne kadar küçük şeyler yapıyorsam örneğin çini çalışmaları küçük küçük yapıyorum sıkıntım sol gözümde de çıktı. İnsanda sanat ruhu varsa güzel şey nerede varsa çeker” dedi.

“Bu yetenek ailemizde var”

Güzel bir şey gördüğünde resmini çizdiğini belirten Khalil, sözlerine şöyle devam etti:

“Bu resimleri benden yapmamı istediler. İlk başladığımda dedim belki yapamam, biraz korktum açıkçası. Başladığımda yavaş yavaş biraz korkum kırıldı. Daha sonra çok şükür oldu, resim ortaya çıktı. Bundan daha fazlasını da yapabiliyorum. Burada yabancıyız, hedefim çocuklarımın okuması, gelecekleri. Evimiz yok, evimiz kira. Olurda benle çocuklarımın babası bir gün ölürsek onların ortada kalmamalarını istiyorum. Yabancı olduğumuz için burada çok zorluk çekiyoruz. Bu yetenek ailemizde var, çoğu resim çizmeyi seviyor. Ailemizin çoğu ressam, şair ve hattatlar."